گذشت 10 اسفند هم گذشت و ایران را قیامت نکردیم. گذشت و موسوی و کروبی هنوز در زندانند. گذشت و ما همچنان به خود می بالیم که چه ها که نکردیم.
با خودمون رو راست نیستیم. نمی خوایم قبول کنیم که یه جاهایی محاسباتمون اشتباه از آب در می یاد. هزینه رو نمی پردازیم . دلمون به یه بنر اویزون شده خوشه اما حاضر نیستیم بگیم این بنر چه گلی به سر مردم زد؟و خبرش می شه بهترین لینک امروز بالاترین. نمی خوایم قبول کنیم که خیلی از مردم حاضر نیستن خودشون رو به خطر بندازن. یادتونه اون لینک که از قضا بهترین لینک روز هم شد؟ اونی که گفته بود به شرفم که دیکتاتور تورو نابود می کنم. اونی که گفته بود من امشب تا صبح تو خیابونا می مونم؟
اونی که گفته بود گوشی رو برداشتم و به 10 نفر زنگ زدم و ...
اونایی که می گین من اعلامیه پخش می کنم. راست می گین؟ کدومتون تو خونه هاتون اعلامیه دیدین؟ گفتیم آی همه آبی هستیم. کجا بودن تماشاچیای فوتبال؟ کدوم انقلابی ر و دیدن که بگن ما می ریم خرید و بخوان لرزه بندازن برتن استبداد و دیکتاتور و خوشحال از اینکه مردم بوق می زنن!!!! یه کم جدی تر باشیم. اگه می خوایم کارو یکسره کنیم فرجه یه هفته ای بین سه شنبه ها واسه چیه؟ این فرجه بیشتر به نفع اونوریاست.
می گیم موسوی و کروبی رو تو حشمتیه زندان کردن میریم انقلابو آزادی تظاهرات. به جای رفتن طرف صدا و سیما می ریم طرف دانشگاه تهران.
. ...
می دونم الان یه خروار کامنت می یاد که من نا امید می کنم مردم رو و مگه کور بودی ندیدی و ... اما دوستان نقد نکنیم خودمون رو 10 سال دیگه هم همینه و ما احساس خواهیم کرد در فضای مجازی همچنان پیروزیم و می تازیم.
به خود بیایم و با تغییر روش و تاکتیک نقشی نو در اندازیم.





اما از یه چیز خوشحالم. اگه خبر واسه موسوی و کروبی ببرن که هیچ اتفاقی بیرون نیافتاده. باور نخواهند کرد.........