امروز دوست دارم یه کم خودمون رو نقد کنم. نگین الان وقتش نیست و ما به نیرو نیاز داریم و ... اگه قراره در ایران اتفاقی بیافته بهتره که پایه رو از اول درست بزاریم. کاری نکنیم که بعدها امروزمون رو انکار کنیم و بگیم ما نبودیم
مدتهاست که در سایت های ایرانی اخبار ضد و نقیضی میاد و میره. یه روز یکیو به فحش می بندیم و کلی حرف بارش می کنیم و فرداش با یه جمله اون خداش می کنیم .
یه روز خمینی میشه پیر خرفت و یه روز کلامش میشه وحی منزل. اگه قراره یه روز رفسنجانی دزد و قاتل و ... باشه و یه روز همه عاشق سینه چاکش بشیم که نمیشه. اگه سایت جنبش سبز یه روزایی بشه کعبه آمال ما و همه خبرهایی که آرزومونه ازش دربیاریم و لینک بدیم و یه روز بشه نفوذی و بگیم از خودشونه و یه چیزیش میشه و ... که درست نیست! اگه علی دایی یه روز اسطوره است و یه روز تسبیح بدست و پاچه خوار و زندگیمون بشه فحش خواهر و مادر به علی دایی و امروز همه دمش گرم و ای ول بهش بگیم نمیشه
اگه قراره این مملکت به جایی برسه باید تکلیفمون رو با خودمون مشخص کنیم. اگه کسی جایی تو جنبش نداره یاد بگیریم که استفاده ابزاری ازش نکنیم. اگه قراره نقد از کسی بشه کاری نکنیم که راه برگشتی برای خودمون نزاریم. بهتره که با نقدی درست و عادلانه باهاش برخورد کنیم . سوء استفاده از اشخاص، حوادث و رویدادها در موارد خاص به اعتبار جنبش لطمه می زنه
بهتره از این به بعد با دید باز انتقاد کنیم و راه رو برای فضایی باز و سالم در آینده باز نگه داریم