منم کـوروش، شاه جهان، شاه بزرگ، شاه توانمند، شاه بابِـل، شاه سومر و اَکَد، شاه چهار گوشه جهان. پسر کمبوجیه، شاه بزرگ … نوه کورش، شاه بزرگ … نبیره چیش‌پیش، شاه بزرگ …

آنگاه که بدون جنگ و پیکار وارد بابل شدم، همه مردم گام‌های مرا با شادمانی پذیرفتند. در بارگاه پادشاهان بابِـل بر تخت شهریاری نشستم. مردوک خدای بزرگ دل‌های پاک مردم بابـل را متوجه من کرد … زیرا من او را ارجمند و گرامی داشتم.

ارتش بزرگ من به صلح و آرامی وارد بابل شد. نگذاشتم رنج و آزاری به مردم این شهر و این سرزمین وارد آید. وضع داخلی بابل و جایگاه‌های مقدسش قلب مرا تکان داد … من برای صلح کوشیدم.

من برده‌داری را بر‌انداختم، به بدبختی آنان پایان بخشیدم. فرمان دادم که همه مردم در پرستش خدای خود آزاد باشند و آنان را نیازارند. فرمان دادم که هیچکس اهالی شهر را از هستی ساقط نکند.

مَـردوک خدای بزرگ از کردار من خشنود شد … او برکت و مهربانی‌اش را ارزانی داشت. ما همگی شادمانه و در صلح و آشتی مقام بلندش را ستودیم …

من همه شهرهایی را که ویران شده بود از نو ساختم. فرمان دادم تمام نیایشگاه‌هایی که بسته شده بودند را بگشایند. همه خدایان این نیایشگاه‌ها را به جاهای خود بازگرداندم.

همه مردمانی که پراکنده و آواره شده بودند را به جایگاه‌های خود برگرداندم و خانه‌های ویران آنان را آباد کردم. همه مردم را به همبستگی فرا خواندم. همچنین پیکره خدایان سومر و اَکَـد را که نَـبونید بدون واهمه از خدای بزرگ به بابل آورده بود، به خشنودی مَردوک خدای بزرگ و به شادی و خرمی به نیایشگاه‌های خودشان بازگرداندم. بشود که دل‌ها شاد گردد.

بشود، خدایانی که آنان را به جایگاه‌های مقدس نخستین‌شان بازگرداندم، هر روز در پیشگاه خدای بزرگ برایم زندگانی بلند خواستار باشند. بشود که سخنان پر برکت و نیکخواهانه برایم بیابند. بشود که آنان به خدای من مَردوک بگویند: ‘‘ به کورش شاه، پادشاهی که ترا گرامی می‌دارد و پسرش کمبوجیه، جایگاهی در سرای سپند ارزانی دار.’’



روز جهانی کوروش،شاه شاهان گرامی باد

کسی غلامرضا خوش‌رو کوران کردیه معروف به خفاش شب رو به یاد می یاره؟ کسی یادش می یاد که دراعترافات تلویزیونی مرتب از همدست خودش به نام حمید رسولی نام می برد؟ دادگاههای آن زمان اما حمید رسولی رو ساخته و پرداخته ذهن خفاش شب می دونستن و در عوض از همدستی به نام علی کریمی
نام می بردند که ما هیچ گاه تصویرش رو ندیدیم. بدها هم که گفتند اعدام شد و پرونده مختومه

دی ماه 1377 و قتلهای زنجیره ای
وزرات اطلاعات تنی چند از مدیرکل های وزرات اطلاعات رو در قتل دگر اندیشان مقصر اعلام کردو در این بین حمید رسولی از مدیران میانی وزارت اطلاعات به جرم آمریت و صدور دستور در راستای اجرای دو فقره قتل آقای داریوش فروهر و خانم مجداسکندری حبس ابد محکوم شد.

این حمید رسولی همون حمید رسولی همدست خفاش شب نبوده؟

همون روزهایی که می گفتن اگه خاتمی رییس جمهور بشه امنیت به خطر می افته. همون روزهایی که رژیم انتقام رای مردم رو اول از زنان با آغاز قتلهای زنجیره ای و اجیر کردن خفاش شب و همدستی یکی از مدیران وزرات اطلاعات برای انجام آن و با قتل داریوش و پروانه فروهر و ... ادامه پیدا کرد.

کی میشه ابعاد کثافت کاریهای این رژیم بر ملا بشه؟
کی میشه تک تکشون جواب حونهای بیگناهان رو بدن؟

چرا یادم نمی ره؟

امروز بعد از سالها اسم داوود سلیمانی رو شنیدم. این اسم خیلی آشنا بود. عکس رو که دیدم یادم اومد.
دکتر داوود سلیمانی. خوابگاه دانشگاه تهران. سالهای 1376-75 . معاون دانشجویی دانشگاه تهران در دوره اصلاحات. یادم میاد که ما اون سالها خیلی پر شر و شور بودیم. خیلی از آزادی ها و امکاناتی که دانشجویان دختر ساکن فاطمیه در حال حاضر دارن مدیون اعتراضات بچه های پر شر و شور اون زمانه.
همون روزها بود که خیلی ها در اعتراض به تغییر قوانین ساعت ورود به خوابگاه اعتراض و اعتصاب می کردن. بیشتر بچه های هنر بودن که تمرین ها و ژوژمان هاشون تا دیر وقت طول می کشید. یه شب بعد از چندین روز اعتراض جناب آقای داوود سلیمانی مجبور شد که به جمع اعتراض کنندهایی که در محوطه خوابگاه تجمع کرده بودن بیادو یکی از بچه ها به نمایندگی بقیه شروع به صحبت کرد. آقای دکتر خوب گوش دادو گوش داد و در پایان فرمودند از نظر من دختر باید خیلی زود به خوابگاه برگرده و گر نه باعث فساد می شه.فرمودند که از نظر ایشون حتی 7 شب هم خیلی دیره! یادتونه آقای دکتر؟
من که یادم نمی ره!
در اینکه ممکنه آقای دکتر تغییر عقیده داده باشند شکی نیست. شاید بعضی ها رو بشود بخشید اما نباید فراموش کرد باید گفت و نوشت که عبرتی باشد برای باقی سیاست مداران که ما حواسمان خوب هست