دلم می گیره واسه اونهایی که تو ایران برای آزادی تلاش می کنن و انوقت ما اینجا کلی واسه خودمون ادعا داریم.
با خودم هم هستم! بعضی وقتها از خودم شرمنده می شم که اینجا در آرامش نشستم و اخبار ایران رو دنبال می کنم و هی با خودم می گم صدا و سیما رو بگیرین. فلان کنین بهمان کنین. حق دارم اینو بخوام از بقیه؟ وقتی می برن و می کشن و یه خانواده برای ابد عزیزش رو از دست میده؟
فکر نمی کنم.
باید یه کم بیشتر فکر کنم به این قضیه.
