سوال پیش اومده:
اینکه ما در حال حاضر کاری برای آزادی موسوی، کروبی و بسیاری از زندانیان سیاسی نمی کنیم. اسمش صبوریه یا بی غیرتی؟ اینکه ما می گم اگه چنان بشه. چنان می کنیم و بهمان و بعد کاری نمی کنیم، نشانه ترسه یا درایت و فرصت طلبی
اینکه کشورهای دیگه می ریزن تو خیابون کلی کشته می دن ولی می ایستن و 20 روزه حکومتشون رو کله پا می کنن و ما بعد از دوسال کشتن و دستگیری و ... طرح سه شنبه های اعتراض رو مطرح می کنیم و بعد همون رو هم فراموش می کنیم نشانه بی تمدنی و سوسمار خوری کشورهای دیگه است یا نجابت و تمدن بالای ما؟
